De jaren 70 waren een decennium van grote culturele en maatschappelijke veranderingen, en de mode weerspiegelde deze evolutie. Vrouwenemancipatie en toenemende seksuele vrijheid leidden tot gedurfde nieuwe stijlen die traditionele normen uitdaagden. Een van de meest prominente trends was de overname van kleding geïnspireerd op herenkleding. Vrouwen begonnen getailleerde pakken, broeken en andere kledingstukken te omarmen die voorheen als exclusief mannelijk werden beschouwd.
Deze verschuiving wordt geïllustreerd door Bianca Jagger’s iconische witte smoking, ontworpen door Halston, gedragen in Studio 54 in 1974. Deze look echode Yves Saint Laurent’s baanbrekende “Le Smoking” pak uit 1966 en versterkte de acceptatie van broeken voor vrouwen in zowel formele als professionele omgevingen. Vooral broekpakken werden minder nauwsluitend en meer relaxed, wat een verschuiving weg van overduidelijk vrouwelijke silhouetten weerspiegelde.
Diane Keaton’s personage, Annie Hall, populariseerde gelaagde herenkleding in 1977 en beïnvloedde vrouwen om oversized blazers, vesten en loszittende broeken te omarmen. Dit markeerde een sterk contrast met voorgaande decennia, toen broeken voornamelijk waren voorbehouden aan vrijetijdskleding thuis. De integratie van gewaagde patronen zoals dierenprint en luxe accessoires zoals bontjassen voegde een vleugje glamour toe aan deze androgyne ensembles.
Een ander iconisch kledingstuk dat de mode van de jaren 70 definieerde, was de wikkeljurk. De versie van Diane von Fürstenberg, gelanceerd in 1974, werd een sensatie en verkocht miljoenen exemplaren binnen een paar jaar. De wikkeljurk bood veelzijdigheid en kon gemakkelijk worden overgezet van dag- naar avondkleding. De aanpasbaarheid en het draagcomfort spraken de moderne vrouw aan die zowel stijl als functionaliteit zocht. Von Fürstenberg benadrukte zelf het vermogen van de jurk om moeiteloos aan en uit te trekken, wat aantrekkelijk was voor de seksueel bevrijde vrouw van die tijd. De wikkeljurk symboliseerde de nieuwe vrijheid en onafhankelijkheid die vrouwen ervoeren.
Naarmate vrouwen steeds meer de arbeidsmarkt betraden, zochten ze kleding die comfort en mobiliteit bood. De opkomst van broeken en de wikkeljurk voldeden perfect aan deze behoefte. Tegen het einde van het decennium werd comfort nog belangrijker, wat de weg vrijmaakte voor de athleisure-trend die de jaren 80 zou domineren. Ontwerpers zoals Norma Kamali begonnen sportkleding elementen te integreren in de mainstream mode, met de introductie van sweatshirts, bandeau tops, jumpsuits, leggings en panty’s. Deze stijlen, die aanvankelijk eind jaren 70 opkwamen, legden de basis voor de fitnessgerichte mode van het volgende decennium. Deze groeiende nadruk op casual comfort weerspiegelde een bredere maatschappelijke verschuiving naar een meer ontspannen en individualistische levensstijl.
