Marc O’Neill’s reis in de designwereld begon met een passie voor mode. Tijdens een zomercursus ontwikkelde hij zijn vaardigheden in patroontekenen en kledingconstructie, wat een liefde voor het creëren en vormgeven van stoffen aanwakkerde. Deze vroege ervaring legde de basis voor zijn toekomstige werk, hoewel zijn creatieve pad hem uiteindelijk naar een ander medium zou leiden.
Na jaren in de veeleisende modewereld te hebben gewerkt, zocht O’Neill rust en verjonging in de natuur. Tuinieren werd zijn toevluchtsoord, een manier om te ontspannen en zich opnieuw te verbinden met de natuur. Hij ontdekte al snel dat tuinieren een unieke manier bood voor creatieve expressie, een die diep resoneerde met zijn aangeboren verlangen om te ontwerpen en te bouwen. Deze realisatie markeerde een cruciaal keerpunt in zijn carrière.
O’Neill’s overstap van mode naar tuindesign was geen volledige breuk met zijn wortels. De principes van design – compositie, balans, textuur en vorm – bleven centraal staan in zijn creatieve proces. Hij ontdekte dat de vaardigheden die hij in de modewereld had ontwikkeld, naadloos aansloten bij zijn nieuwe passie, waardoor hij tuindesign met een uniek perspectief kon benaderen. Zijn vermogen om ingewikkelde ontwerpen te visualiseren en uit te voeren, aangescherpt door jarenlang werken met stoffen, vond nu uitdrukking in de rangschikking van planten en het vormgeven van landschappen.
Het praktische karakter van tuinieren bood een welkome afwisseling met de vaak abstracte modewereld. O’Neill geniet van de tastbare aspecten van het werken met planten, waarbij hij hun groei en evolutie van dichtbij observeert. Hij benadrukt het belang van directe ervaring, leren door observatie en experimenten, en het ontwikkelen van een diep begrip van de natuurlijke wereld. Deze meeslepende aanpak stelt hem in staat om tuinen te creëren die niet alleen esthetisch aantrekkelijk zijn, maar ook bloeiende ecosystemen.
Mentorschap en samenwerking hebben een belangrijke rol gespeeld in O’Neill’s ontwikkeling als tuinontwerper. Hij prijst Fergus Garrett van Great Dixter, waar hij als vrijwilliger werkt, evenals ontwerpers Andy Sturgeon en Libby Russell, voor het bieden van waardevolle begeleiding en kansen. Het samenwerken met deze gevestigde figuren heeft zijn horizon verbreed en hem blootgesteld aan diverse plantstijlen en innovatieve ontwerptechnieken. Deze ervaringen hebben zijn filosofie gevormd en blijven zijn werk inspireren.
Duurzaamheid is een kernprincipe in O’Neill’s benadering van tuindesign. Hij pleit voor het planten van soorten die goed geschikt zijn voor hun omgeving, het minimaliseren van afval en het bevorderen van biodiversiteit. Hij benadrukt het belang van het begrijpen van de specifieke behoeften van elke plant, om de gezondheid en vitaliteit op lange termijn te garanderen. Deze bewuste aanpak weerspiegelt een diep respect voor de natuurlijke wereld en een toewijding aan het creëren van duurzame landschappen.
O’Neill’s designfilosofie benadrukt een naadloze integratie van de tuin met zijn omgeving. Hij laat zich inspireren door kust- en exotische plantstijlen en creëert landschappen die zowel vertrouwd als onverwacht aanvoelen. Zijn ontwerpen kenmerken zich vaak door weelderige texturen, gewaagde herhalingen van planten en naturalistische vormen die een gevoel van wildheid en sereniteit oproepen. Hij streeft ernaar om tuinen te creëren die harmoniëren met de bestaande architectuur en naadloos opgaan in het omringende landschap.
