De jaren ’50 markeerden een belangrijke verschuiving in de herenmode, met een omarming van kleur, casual kleding en individualiteit. Het optimisme en de economische welvaart na de Tweede Wereldoorlog wakkerden een verlangen aan naar zelfexpressie via kleding. Dit tijdperk zag de opkomst van verschillende stijlen, beïnvloed door Hollywood-iconen en rebelse jeugdsubculturen.
Hoeden beleefden een heropleving, met fedora’s, boaters, Panamahoeden en flat caps in verschillende kleuren en versierd met unieke hoedenbanden. Kapsels waren prominent aanwezig, met pompadours, jelly rolls en gladde achterovergekamde looks die werden bereikt met behulp van pomade. Gezichtshaar was over het algemeen gladgeschoren, hoewel James Dean stoppels populair maakte.
Zonnebrillen werden een symbool van stijl en rijkdom, met dikke monturen en browline-stijlen in verschillende kleuren die aan populariteit wonnen. Gilets, hoewel minder essentieel, werden vaak gedragen in contrasterende kleuren en materialen. Overhemden gingen over op aangehechte kragen, met spearpoint- en clubkragen die veel voorkwamen. Felle kleuren domineerden aanvankelijk voordat ze plaats maakten voor pasteltinten en rustigere patronen.
Stropdassen vertoonden een breed scala aan kleuren, patronen en materialen, inclusief abstracte ontwerpen en gedurfde geometrische vormen. Strikken evolueerden van bredere stijlen naar slankere, langere vormen met uitgebreide kleuropties. Voorgestrikte dassen kwamen naar voren als een handig, maar minder stijlvol alternatief.
Pakken behielden aan het begin van het decennium een conservatief silhouet, met enkelknoops, zakvormige jasjes in grijs, zwart, bruin en marineblauw. Later won het continentale of Romeinse pak, met zijn smallere snit, pijlen en zijsplitten, aan populariteit. Mohair-stof was favoriet vanwege zijn kreukherstellende eigenschappen en subtiele glans.
Casual kleding bloeide op, met Marlon Brando’s iconische T-shirt in “A Streetcar Named Desire” die een trend veroorzaakte. Hawaiiaanse shirts, kleurrijke shirts met patronen en corduroy werden populair. Het gaucho-shirt, een pullover-stijl met een open kraag, werd een casual item.
De jeugdcultuur beïnvloedde de herenmode van de jaren ’50 sterk. Sportievelingen droegen varsity-jacks met school- en sportlogo’s. Greasers omarmden leren jacks, witte T-shirts, jeans en bikerboots, belichaamd door James Dean en Marlon Brando. Teddy Boys in Groot-Brittannië adopteerden Edwardiaans geïnspireerde stijlen met drape-jacks, fluwelen afwerking en brothel creeper-schoenen.
Broeken bleven wijd uitlopend, vaak met plooien en omslagen. Shorts, vaak geplooid en met patronen, werden gedragen met kniekousen in Bermuda-stijl. Schoenen waren onder andere Oxfords, brogues, saddle shoes en de kortstondige winklepickers. Chukka-laarzen en blauwe suède schoenen, gepopulariseerd door Elvis, kwamen naar voren als blijvende stijlen.
Overjassen waren meestal enkel- of dubbelknoops, wijd en lang gesneden van zware stoffen in bruin, grijs of zwart. Accessoires omvatten geweven leren riemen met unieke gespen, kleurrijke sjaals, leren handschoenen en sokken en pochetten met gedurfde patronen. De herenmode van de jaren ’50 weerspiegelde een levendig tijdperk van verandering en zelfexpressie.
