De jaren 1920 zagen een dramatische verschuiving in de damesmode, weg van de beperkende korsetten uit het vorige tijdperk naar lossere, comfortabelere stijlen. Een van de meest iconische looks van het decennium was de “flapper” jurk, gekenmerkt door de lage taille, rechte silhouet en knielange zoom. Deze androgyne stijl weerspiegelde de nieuwe vrijheid en onafhankelijkheid die vrouwen ervoeren.
De flapperjurk was echter niet de enige bepalende stijl van de jaren ’20. Ontwerpster Jeanne Lanvin was voorstander van een contrasterende esthetiek en creëerde romantische en vrouwelijke jurken met lange, volle rokken, vaak met panierrokken voor extra volume. Deze “Robe de Style” jurken vormden een scherp contrast met de jongensachtige flapperlook en toonden het diverse modebeeld van het tijdperk. Deze elegante jurken deden denken aan vroegere periodes en omarmden een meer traditionele vrouwelijkheid.
Lanvin verwerkte ook zachtere elementen in haar ontwerpen, zoals pastelkleuren en delicate versieringen. Haar gebruik van strohoeden, een afwijking van de populaire nauwsluitende clochehoeden, benadrukte verder de romantiek van haar creaties. Lanvins ontwerpen toonden aan dat de damesmode van de jaren 1920 een spectrum van stijlen omvatte die verder gingen dan de flapper. Sommige ontwerpers pasten zelfs de Robe de Style aan, waarbij ze elementen van het vloeiende silhouet opnamen met behoud van een duidelijk vrouwelijke touch.
Naast de flapper en de Robe de Style, kwam sportkleding naar voren als een belangrijke trend in de damesmode van de jaren 1920. Terwijl sportkleding al lang acceptabele vrijetijdskleding was voor mannen, zag het decennium de acceptatie ervan door vrouwen als dagelijkse kleding. Deze verschuiving wordt vaak toegeschreven aan invloedrijke ontwerpers zoals Coco Chanel, Jane Regny en Jean Patou. Deze ontwerpers omarmden de praktische bruikbaarheid en het comfort van sportkleding en transformeerden het tot stijlvolle en modieuze kledingstukken voor vrouwen.
Tennis, in het bijzonder, had een aanzienlijke invloed op de modetrends van de jaren 1920. De populariteit van de sport leidde tot de wijdverbreide acceptatie van op tennis geïnspireerde kleding. Ontwerpers zoals Jean Patou creëerden stijlvolle en functionele tenniskleding die de grenzen tussen sportkleding en dagelijkse kleding vervaagde. Patou’s ontwerpen, met elementen zoals plooirokken en comfortabele truien, weerspiegelden de groeiende invloed van sportkleding op de damesmode.
Tennisster Suzanne Lenglen, een mode-icoon van het tijdperk, maakte deze trend verder populair. Haar kenmerkende tenniskleding met korte mouwen en plooien, en bandeau-hoofdbanden, ontworpen door Patou, werden zeer invloedrijk. Lenglen’s stijl op en buiten de baan inspireerde talloze vrouwen om de sportieve esthetiek te omarmen. Ze belichaamde de moderne vrouw en omarmde zowel sportiviteit als stijl.
Tegen het einde van de jaren 1920 waren mouwloze tenniskleding tot op de knie wijdverspreid in de mode. De invloed van sportkleding strekte zich uit tot buiten tennis, met elementen zoals loszittende kledingstukken en comfortabele stoffen die verschillende aspecten van de damesgarderobe doordrongen. De acceptatie van sportkleding in modieuze omgevingen, zelfs voor lunch in luxe restaurants, benadrukt de diepgaande impact van deze trend op de samenleving van de jaren 1920.
