De jaren ’70 zagen een enorme verschuiving in het modelandschap, met Amerikaanse ontwerpers die de gevestigde Parijse dominantie uitdaagden. De discocultuur, afkomstig uit iconische locaties zoals Studio 54, voedde deze transformatie en beïnvloedde alles, van high fashion-catwalks tot alledaagse kledingkasten. De toegankelijkheid van designer denim democratiseerde mode verder, waardoor een breder publiek kon deelnemen aan de trends van het tijdperk.
Designer jeans werden een cruciaal element van de mode in de jaren ’70 en boden een betaalbaarder toegangspunt tot begeerde merken. Calvin Klein streefde ernaar om zijn kenmerkende stijl te bieden aan degenen die zijn high-end kledinglijnen niet konden betalen, en verklaarde dat hij zelfs meisjes die zijn kleding niet konden betalen, zijn jeans wilde laten dragen. Deze strategie weerspiegelde een bredere trend van het democratiseren van mode, waardoor designer esthetiek toegankelijk werd voor de massa. Studio 54 profiteerde slim van deze trend en lanceerde een eigen denimlijn met de inclusieve slogan “Nu kan iedereen Studio 54 binnenkomen”. Deze marketingactie versterkte de band tussen denim, disco en de ambitieuze levensstijl die geassocieerd werd met de legendarische nachtclub.
De opkomst van Amerikaanse ontwerpers in deze periode markeerde een keerpunt in de wereldwijde mode-industrie. New York werd een centrum voor innovatieve en toonaangevende ontwerpers zoals Calvin Klein, Ralph Lauren, Bill Blass, Stephen Burrows, Oscar de la Renta, Halston en Anne Klein. Elke ontwerper bracht een uniek perspectief op de Amerikaanse mode, wat bijdroeg aan een dynamisch en divers landschap dat scherp contrasteerde met de meer traditionele Europese stijlen. Deze ontwerpers creëerden niet alleen kleding, maar gaven ook vorm aan de culturele tijdsgeest en beïnvloedden hoe Amerikanen zich kleedden en zichzelf zagen.
Een cruciaal moment in deze verschuiving was de modeshow Battle of Versailles in 1973, een fondsenwervend evenement met zowel Franse als Amerikaanse ontwerpers. Hoewel het aanvankelijk niet als een wedstrijd bedoeld was, benadrukte het evenement de duidelijke verschillen tussen de twee modescholen. De Amerikaanse ontwerpers presenteerden een gestroomlijnde en energieke show, die culmineerde in een gedenkwaardig optreden van Liza Minnelli. Dit evenement bevestigde de komst van Amerikaanse mode op het wereldtoneel en toonde de innovatieve geest en culturele relevantie van Amerikaans design. De Battle of Versailles symboliseerde een machtsverschuiving binnen de modewereld, wat de opkomst van Amerikaanse ontwerpers als belangrijke spelers betekende. Deze nieuwe invloed reikte verder dan high fashion, had invloed op alledaagse kledingkeuzes en versterkte de band tussen mode en bredere culturele trends zoals disco.
