Door de jaren ’60 en ’70 heen ervoeren vrouwen een toenemende seksuele bevrijding, wat een aanzienlijke invloed had op modetrends. Nieuwe stijlen ontstonden en vrouwen begonnen kleding te omarmen die geïnspireerd was op herenkleding. In 1974 droeg Bianca Jagger een wit smokingpak van Halston naar Studio 54, een look die deed denken aan Yves Saint Laurents “Le Smoking” pak uit 1966. Dit markeerde een keerpunt, aangezien broeken geaccepteerd werden in zowel formele als professionele omgevingen.
Broekpakken evolueerden en werden minder nauwsluitend en praktischer. Diane Keatons personage, Annie Hall, maakte gelaagde herenkleding populair in 1977, waarmee de trend verder werd verstevigd. Dit stond in schril contrast met voorgaande jaren, toen broeken voornamelijk als huiskleding werden beschouwd. De integratie van gewaagde patronen zoals dierenprints en luxe accessoires zoals bontjassen gaf deze stijlen een vleugje glamour.
De wikkeljurk belichaamde de nadruk van het tijdperk op de seksuele vrijheid van vrouwen. De iconische wikkeljurk van Diane von Fürstenberg, gelanceerd in 1974, werd in slechts twee jaar tijd meer dan vijf miljoen keer verkocht. De veelzijdigheid ervan stelde vrouwen in staat om naadloos over te gaan van dag- naar avondkleding. Von Fürstenberg benadrukte zelf het draagcomfort van de jurk en de praktische bruikbaarheid voor de moderne, zelfbewuste vrouw. De wikkeljurk bood een professionele look voor op kantoor en kon snel worden omgetoverd tot een avondjurk met simpele toevoegingen zoals sandaaltjes met bandjes en sieraden. Deze aanpasbaarheid maakte het een onmisbaar kledingstuk voor vrouwen die een professioneel en sociaal leven combineerden.
Naarmate meer vrouwen de arbeidsmarkt betraden, zochten ze naar kleding die zowel stijl als bewegingsvrijheid bood. Broeken en wikkeljurken werden symbolen van deze nieuwe onafhankelijkheid. Tegen het einde van het decennium stond comfort centraal. De opkomst van persoonlijke fitness voorspelde de opkomst van sportkleding als vrijetijdskleding, waarmee de weg werd vrijgemaakt voor de modetrends van de jaren ’80. Ontwerpster Norma Kamali speelde een cruciale rol in deze verschuiving door elementen zoals sweatshirts, ra-ra rokken, bandeau tops, jumpsuits, leggings en panty’s in de mainstream mode te introduceren. Deze stijlen, die hun oorsprong vonden in de late jaren zeventig, zouden uiteindelijk de iconische look van de jaren tachtig bepalen.
