De jaren ’20 waren een tijdperk van grote sociale en culturele verandering, en de mode weerspiegelde deze omwenteling. Het decennium zag de opkomst van de ‘flapper’, een jonge vrouw die een meer androgyne look omarmde met kort haar, lage tailles en loszittende kleding. Deze stijl was echter niet de enige trend van het tijdperk. Ontwerpster Jeanne Lanvin bepleitte een contrasterende esthetiek en creëerde romantische jurken met lange, volle rokken, vaak met panier, een structuur die werd gebruikt om de heupen voller te maken. Deze “Robe de Style” ontwerpen benadrukten vrouwelijkheid en elegantie.
Lanvins creaties waren vaak in delicate pastelkleuren en werden gecombineerd met breedgerande hoeden, een afwijking van de populaire nauwsluitende cloche hoeden van die tijd. Terwijl sommige ontwerpers elementen van de flapperstijl in hun werk verwerkten, bleven de ontwerpen van Lanvin duidelijk vrouwelijk en boden ze een sterk contrast met de vormloze silhouetten die door flappers werden begunstigd.
Een andere bepalende trend in de damesmode van de jaren ’20 was de acceptatie van sportkleding als dagelijkse kleding. Hoewel sportkleding lange tijd acceptabele vrijetijdskleding voor mannen was geweest, markeerden de jaren ’20 een verschuiving toen vrouwen deze comfortabele en praktische stijl begonnen te omarmen. Deze trend wordt vaak toegeschreven aan Coco Chanel, maar ontwerpers zoals Jane Regny en Jean Patou speelden ook een belangrijke rol in het populariseren van sportkleding. Patou’s ontwerpen, met name zijn rok-en-trui sets, tonen duidelijk de invloed van tenniskleding op de mainstream mode.
Tennis, de meest populaire sport voor vrouwen in die tijd, had een grote invloed op de modetrends van de jaren ’20. Tennisster Suzanne Lenglen, een mode-icoon uit die tijd, versterkte deze invloed verder. Haar kenmerkende korte mouwen, geplooide tennisjurken en bandeau hoofdbanden, ontworpen door Jean Patou, werden op grote schaal nagebootst. Lenglen’s stijl op en naast de baan inspireerde talloze vrouwen om vergelijkbare looks te adopteren.
Tegen het einde van de jaren ’20 werden mouwloze, knielange, shift-achtige tennisjurken ongelooflijk modieus. De populariteit van sportkleding strekte zich uit tot buiten sportieve activiteiten en werd acceptabele kleding voor lunch in modieuze restaurants en zelfs cocktailuurtjes. Deze wijdverbreide acceptatie van sportkleding betekende een belangrijke verschuiving in de damesmode, waarbij comfort en praktische bruikbaarheid naast stijl werden omarmd. Elementen van sportkleding, zoals loszittende silhouetten en comfortabele stoffen, doordrongen de dagelijkse kleding en weerspiegelden de veranderende rollen en levensstijlen van vrouwen in de jaren ’20.
