Η βιομηχανία της μόδας, παρά την λαμπερή της εικόνα, έχει μια μακρά και περίπλοκη ιστορία με την φυλετική εκπροσώπηση. Παρόλο που έχει σημειωθεί πρόοδος, οι πασαρέλες, που συχνά θεωρούνται η απόλυτη πλατφόρμα για την παρουσίαση του οράματος ενός σχεδιαστή, εξακολουθούν να δυσκολεύονται να αντικατοπτρίσουν την πραγματική ποικιλομορφία. Η κυριαρχία των λευκών μοντέλων συνεχίζει να αποτελεί μια έντονη υπενθύμιση των συστημικών προβλημάτων εντός της βιομηχανίας.
Τα μαύρα μοντέλα, παρά το αναμφισβήτητο ταλέντο και την ομορφιά τους, ιστορικά υποεκπροσωπούνται στις πασαρέλες. Αυτή η ανισότητα δεν είναι μόνο άδικη, αλλά και διαιωνίζει ένα στενό και μη ρεαλιστικό πρότυπο ομορφιάς. Η επίμονη έλλειψη ποικιλομορφίας στέλνει ένα καταστροφικό μήνυμα, ενισχύοντας ξεπερασμένα και επιβλαβή στερεότυπα. Ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αργή αλλά σταθερή αύξηση στον αριθμό των μαύρων μοντέλων στις πασαρέλες, υπάρχει ακόμα ένα σημαντικό χάσμα που πρέπει να γεφυρωθεί.
Οι σχεδιαστές μόδας και οι υπεύθυνοι casting έχουν σημαντική δύναμη στη διαμόρφωση του τοπίου της βιομηχανίας. Οι επιλογές τους σχετικά με την επιλογή μοντέλων επηρεάζουν άμεσα την οπτική αφήγηση που παρουσιάζεται στην πασαρέλα. Ενώ ορισμένοι σχεδιαστές έχουν αγκαλιάσει την ένταξη, παρουσιάζοντας μια ποικιλία μοντέλων, άλλοι ήταν αργοί στην προσαρμογή, προσκολλημένοι σε ξεπερασμένες αντιλήψεις για την ομορφιά και την εμπορική απήχηση.
Το επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά για να δικαιολογήσει την έλλειψη ποικιλομορφίας είναι ότι αντανακλά τη ζήτηση των καταναλωτών. Ωστόσο, αυτός ο συλλογισμός αγνοεί τη δύναμη της βιομηχανίας της μόδας να διαμορφώνει και να επηρεάζει αυτές τις ίδιες τις επιθυμίες. Παρουσιάζοντας συνεχώς ένα περιορισμένο εύρος σωματότυπων και εθνοτήτων, η βιομηχανία διαιωνίζει έναν κύκλο αποκλεισμού. Η άνοδος της δημοτικότητας μαύρων μοντέλων όπως η Joan Smalls και η Jourdan Dunn δείχνει ότι το κοινό είναι δεκτικό, ακόμη και λαχταρά, μεγαλύτερη ποικιλομορφία.
Η ιστορική υποεκπροσώπηση των μαύρων μοντέλων στα περιοδικά μόδας επιδεινώνει περαιτέρω το πρόβλημα. Τα εξώφυλλα των περιοδικών, με την ευρεία απήχηση και επιρροή τους, παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Η έλλειψη μαύρων προσώπων σε αυτά τα εξώφυλλα στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα για το ποιος θεωρείται άξιος εορτασμού και μίμησης στον κόσμο της μόδας.
Η ευθύνη για την αλλαγή δεν βαρύνει μόνο τους σχεδιαστές και τους υπεύθυνους casting, αλλά και τους καταναλωτές. Υποστηρίζοντας μάρκες και εκδόσεις που προωθούν την ποικιλομορφία, οι καταναλωτές μπορούν να στείλουν ένα σαφές μήνυμα ότι η ένταξη έχει αξία. Τελικά, μια πραγματικά αντιπροσωπευτική βιομηχανία μόδας ωφελεί τους πάντες, ενισχύοντας τη δημιουργικότητα, την καινοτομία και μια πιο ακριβή αντανάκλαση του κόσμου στον οποίο ζούμε. Ο μονόχρωμος κόσμος του μαύρου και του άσπρου στην πασαρέλα πρέπει να εξελιχθεί σε ένα ζωντανό μωσαϊκό που γιορτάζει την ομορφιά όλων των φυλών και εθνοτήτων.
