Το ταξίδι του Marc O’Neill από τον σχεδιασμό μόδας στην κηπουρική αποκαλύπτει έναν μοναδικό συνδυασμό δημιουργικότητας και πάθους. Αρχικά, ακολούθησε καριέρα στη μόδα, μαθαίνοντας να κόβει υφάσματα και να δημιουργεί σχέδια σε ένα θερινό σεμινάριο. Αυτή η εμπειρία πυροδότησε μια δια βίου αγάπη για τη δημιουργία και το σχεδιασμό ρούχων. Ωστόσο, η απαιτητική φύση της βιομηχανίας της μόδας τον οδήγησε να αναζητήσει καταφύγιο στην κηπουρική στον ελεύθερο χρόνο του.
Η κηπουρική προσέφερε στον O’Neill μια διέξοδο για τη δημιουργική του ενέργεια, προσφέροντας ένα διαφορετικό είδος ικανοποίησης. Ανακάλυψε ότι η κηπουρική του επέτρεπε να συνεχίσει να δημιουργεί, αλλά με έναν τρόπο που προσέφερε μια αίσθηση μόνιμης σύνδεσης με τη φύση. Η φροντίδα των φυτών και η παρακολούθηση της ανάπτυξής τους έγιναν πηγή χαλάρωσης και έμπνευσης.
Ο O’Neill τονίζει τη σημασία της πρακτικής μάθησης στην κηπουρική. Ενώ τα βιβλία και οι διαδικτυακοί πόροι μπορούν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες, πιστεύει ότι τίποτα δεν συγκρίνεται με την εμπειρία της φυσικής φύτευσης και της παρατήρησης του πώς αλληλεπιδρούν οι διαφορετικοί συνδυασμοί φυτών. Αποδίδει τον χρόνο που αφιέρωσε ως εθελοντής στο Great Dixter, υπό την καθοδήγηση του Fergus Garrett, καθώς και τις συνεργασίες του με τους σχεδιαστές Andy Sturgeon και Libby Russell, για τη διαμόρφωση της κατανόησής του για το σχεδιασμό φύτευσης. Αυτές οι εμπειρίες του επέτρεψαν να εργαστεί με εξαιρετικές φυτεύσεις και να αναπτύξει ένα έντονο μάτι για υφές, τόνους, φως, κίνηση, άρωμα και εποχιακές αλλαγές στον κήπο.
Υποστηρίζει τις βιώσιμες πρακτικές κηπουρικής, τονίζοντας τη σημασία της φύτευσης στις σωστές συνθήκες για την αποφυγή της σπατάλης και την ενθάρρυνση της υγιούς ανάπτυξης. Ο O’Neill επισημαίνει το συνηθισμένο λάθος της φύτευσης λεβάντας σε ακατάλληλο έδαφος, που οδηγεί στην καταστροφή της και στην περιττή απόρριψή της. Κατανοώντας τις ανάγκες ενός φυτού και παρέχοντας το κατάλληλο περιβάλλον, οι κηπουροί μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τη σπατάλη και να συμβάλουν σε μια πιο βιώσιμη προσέγγιση.
Η φιλοσοφία σχεδιασμού του O’Neill εμπνέεται από σκιερά εξωτικά και παράκτια στυλ φύτευσης. Προτιμά μια απρόσκοπτη, υφή συνεχόμενη με επαναλαμβανόμενη χρήση φυτών, φυσικές μορφές δέντρων και διακριτικές εποχιακές πινελιές. Η προσέγγισή του ενσωματώνει στοιχεία του άγνωστου, δημιουργώντας μια αίσθηση ίντρας και ανακάλυψης μέσα στον κήπο. Οραματίζεται φυτεύσεις που φαίνονται να αναδύονται οργανικά από το περιβάλλον τοπίο, ενισχύοντας παράλληλα τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά με φυσικά υλικά. Ενθαρρύνει τους επίδοξους κηπουρούς να επισκέπτονται φυτώρια και εκθέσεις φυτών, να αξιοποιούν τις γνώσεις έμπειρων καλλιεργητών και να εμπιστεύονται το ένστικτό τους κατά την επιλογή φυτών. Αυτή η πρακτική προσέγγιση, σε συνδυασμό με την προσεκτική παρατήρηση και την προθυμία για πειραματισμό, επιτρέπει μια δημιουργική και συνεχώς εξελισσόμενη πρακτική κηπουρικής.
