Η αληθινή ανδρόγυνη αισθητική στη μόδα έγκειται στην απουσία των έμφυλων δυαδικοτήτων και των συναφών οπτικών σημάτων. Δεν πρόκειται απλώς για άνδρες που φορούν φούστες ή γυναίκες με κοστούμια, αλλά για μια λεπτή προσέγγιση στο σχεδιασμό που υπερβαίνει την παραδοσιακή ανδρική και γυναικεία αισθητική. Αυτό συνεπάγεται την κατανόηση και την αποδόμηση των ίδιων των κωδίκων που ορίζουν το φύλο στα ρούχα.
Πολλά άρθρα μόδας που παρουσιάζουν την ανδρόγυνη αισθητική συχνά τοποθετούν τις γυναίκες σε oversized ή τετράγωνα ανδρικά ρούχα. Ωστόσο, αυτή είναι ψευδο-ανδρόγυνη αισθητική, απλώς προσαρμόζοντας τις γυναίκες στα συμβατικά ανδρικά πρότυπα. Το ίδιο ισχύει και για τους άνδρες με παραδοσιακά γυναικεία ενδύματα, όπως κολάν ή μίνι φούστες. Αυτή η προσέγγιση, που ονομάζεται καλύτερα “gender-bending”, ενισχύει τους κανόνες των φύλων υπερβάλλοντας την αισθητική του αντίθετου φύλου. Η αληθινή ανδρόγυνη αισθητική επιδιώκει να εξαλείψει αυτές τις διακρίσεις.
Για να επιτευχθεί μια πραγματικά ανδρόγυνη εμφάνιση, οι σχεδιαστές πρέπει να κατανοήσουν τις εγγενείς διαφορές μεταξύ της ανδρικής και της γυναικείας ανατομίας και πώς τα ρούχα παραδοσιακά προσαρμόζονται σε αυτές τις διαφορές. Συνήθως, το ευρύτερο μέρος ενός ανδρικού σώματος είναι οι ώμοι, ενώ για τις γυναίκες είναι οι γοφοί. Η τοποθέτηση της μέσης διαφέρει επίσης, essendo più alta στις γυναίκες, με αποτέλεσμα ένα κοντύτερο κορμό και αναλογικά μακρύτερα πόδια. Αυτές οι διαφορές υπαγορεύουν παραλλαγές στην κατασκευή των ρούχων, όπως το μήκος και η άνοδος των σακακιών και των παντελονιών.
Επιπλέον, τα ρούχα συχνά αντανακλούν βαθιά ριζωμένες κοινωνικές αντιλήψεις για τη σεξουαλικότητα. Ιστορικά, η ανδρική ένδυση έχει δώσει έμφαση στη δομή και την προστασία, αντλώντας έμπνευση από στρατιωτικές στολές και συμβολίζοντας τη δύναμη και την ευθύνη. Αντίθετα, η γυναικεία ένδυση έχει παραδοσιακά τονίσει τις καμπύλες και την ευαλωτότητα, αντανακλώντας τις κοινωνικές προσδοκίες που συνδέονται με τη γονιμότητα και τη μητρότητα. Αυτοί οι ιστορικοί κανόνες των φύλων συνεχίζουν να επηρεάζουν τον σύγχρονο σχεδιασμό μόδας.
Η σύγχρονη ανδρόγυνη μόδα στοχεύει στην αποδόμηση αυτών των βιολογικών και σεξουαλικών κωδίκων των φύλων. Δεν πρόκειται για απλή ανταλλαγή ενδυμάτων μεταξύ των φύλων. Ο αληθινός ανδρόγυνος σχεδιασμός συχνά παραμορφώνει ή αποκρύπτει τις τυπικές αναλογίες του σώματος, μερικές φορές μέσω δομημένης ραπτικής, άλλες φορές μέσω ντραπέ ή συνδυασμού και των δύο. Παραδείγματα περιλαμβάνουν μη δυτικά ενδύματα όπως το ιαπωνικό χάντεν, το μεσανατολικό καντόρα και το μογγολικό ντελ. Αυτά τα στυλ συχνά δίνουν προτεραιότητα στην απόκρυψη του σχήματος του σώματος ή στην προσθήκη χώρου γύρω από το σώμα, δημιουργώντας μια πιο ουδέτερη ως προς το φύλο σιλουέτα.
Η ακαμψία και η ρευστότητα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην επίτευξη της ανδρόγυνης αισθητικής. Η ακαμψία ελαχιστοποιεί τις καμπύλες, ενώ η ρευστότητα μαλακώνει τις σκληρές άκρες. Ένα πόντσο αποτελεί παράδειγμα αυτής της ισορροπίας, συνδυάζοντας άκαμπτο ύφασμα με ντραπέ σιλουέτα. Σχεδιαστές όπως ο Issey Miyake έχουν αμφισβητήσει σταθερά τις συμβατικές σιλουέτες, δημιουργώντας υπερβολικές, μη ανθρώπινες μορφές εμπνευσμένες από την παραδοσιακή ιαπωνική ένδυση. Αυτή η προσέγγιση υποβαθμίζει τη σεξουαλικότητα και ενθαρρύνει μια πιο αφηρημένη κατανόηση του σώματος.
Η ανδρόγυνη αισθητική υπάρχει σε ένα φάσμα. Η Tilda Swinton, γνωστή για το ανδρόγυνο στυλ της, αποτελεί παράδειγμα αυτού του εύρους. Κινείται άψογα μεταξύ διακριτικά θηλυκών, απροκάλυπτα αρσενικών και πραγματικά ουδέτερων ως προς το φύλο συνόλων. Η αληθινή ανδρόγυνη αισθητική, που συχνά χαρακτηρίζεται από λιτότητα και έλλειψη στολιδιών, τείνει προς μια αυστηρά δομημένη ή ρευστή αισθητική, επικαλούμενη ρομποτική ή μοναστική απεικόνιση, αντίστοιχα.
Επί του παρόντος, η ανδρική ένδυση φαίνεται να πρωτοστατεί στον ανδρόγυνο πειραματισμό. Ενώ η γυναικεία ένδυση γνώρισε ένα παρόμοιο κίνημα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μια αναβίωση του απροκάλυπτα σεξουαλικού ντυσίματος έχει γίνει διαδεδομένη. Αυτή η μετατόπιση υποδηλώνει μια κυκλική φύση των τάσεων της μόδας και υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα του ορισμού και της επίτευξης της αληθινής ανδρόγυνης αισθητικής σε ένα συνεχώς εξελισσόμενο πολιτιστικό τοπίο.
